ការអភិរក្សរបស់អាជ្ញាធរជាតិសំបូរព្រៃគុក
ចាប់ពីឆ្នាំ២០១៧មក អាជ្ញាធរជាតិសំបូរព្រៃគុក(អ.ជ.ស.ព.)បានបន្តនិងកំពុងខិតខំប្រឹងប្រែងយកចិត្តទុកដាក់ក្នុង កិច្ចអភិរក្សនិងអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយ ចីរភាពនៅតំបន់ប្រាសាទសំបូរព្រៃគុកដែលជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោក។ សកម្មភាពទាំងនេះ គឺជាការរក្សានូវតម្លៃជាសាកល និងតម្លៃសោភ័ណភាព នៃសំណង់ស្ថាបត្យកម្មដ៏ល្អឯកនាចុងសតវត្សរ៍ទី៦ ដល់ដើមសតវត្សរ៍ទី៧នៃគ.ស.សម្រាប់បន្តដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។នាពេលបច្ចុប្បន្នសកម្មភាពសង្គ្រោះបន្ទាន់និងការងារជួសជុលប្រាង្គប្រាសាទ កំពុងបានដើរតួនាទីសារៈសំខាន់ក្នុងបេសកកម្មគាំពារអភិរក្សដល់រចនាសម្ព័ន្ធ រួមទាំងចម្លាក់លម្អរបស់ប្រាង្គប្រាសាទផង ដែលទ្រុឌទ្រោមនិងប្រឈមនឹងហានិភ័យដោយផ្អែកលើការតាមដាននិងផ្ទៀងផ្ទាត់ហានិភ័យលើមូលដ្ឋាននៃផែនទីហានិភ័យ ដែលធ្វើបច្ចុប្បន្ននៅឆ្នាំ២០១៧។ ស្របគ្នានោះ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវផ្នែកបុរាណវិទ្យាក៏ត្រូវបានអនុវត្តដើម្បីសិក្សាស្វែងយល់ឱ្យកាន់តែច្បាស់អំពីតួនាទីនិងរចនាសម្ព័ន្ធសំណង់។បន្ថែមពីនោះអ.ជ.ស.ព. ក៏បានលុបរណ្តៅ គ្រឹះប្រាសាទបន្សល់ពីការជីកគាស់កកាយរបស់ទុច្ចរិតជននាសម័យកាលសង្គ្រាម។ ក្នុងកិច្ចការអភិរក្សនេះ អ.ជ.ស.ព. បានពង្រីកបន្តចេញពីក្រុមប្រាសាទសំខាន់ៗទាំងបី (ប្រាសាទសំបូរ ប្រាសាទយាយព័ន្ធ និងប្រាសាទតោ) ទៅតាមបណ្តាប្រាង្គប្រាសាទនានាផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងរមណីយដ្ឋាននេះ ដែលរហូតមកដល់ពេលមានប្រាង្គប្រាសាទចំនួន២៨ និងខ្លោងទ្វារចំនួន៣បានធ្វើអន្តរាគមន៍ ហើយចំនួនប្រាង្គប្រាសាទចំនួន៦កំពុងអនុវត្ត។
ប្រាង្គ S11 មុន និងក្រោយការជួសជុល
ប្រាង្គ Z1 មុន និងក្រោយការជួសជុល
ក្រៅពីនោះអ.ជ.ស.ព.ក៏បានបោះបង្គោលព្រំការពាររមណីយដ្ឋានតាមព្រះរាជក្រឹត្យកំណត់តំបន់រមណីយដ្ឋានឆ្នាំ២០១៤សកម្មភាពទាំងនេះនឹងឈានឆ្ពោះទៅរក និរន្តន៍ភាពនៃផែនការរយៈពេលវែងសម្រាប់កិច្ចការពារនិងអភិរក្សនៅក្នុងតំបន់ប្រាសាទសំបូរព្រៃគុក។ទន្ទឹមនឹងនោះអ.ជ.ស.ព. ក៏ចូលរួមចំណែកក្នុង ការបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្ស ដើម្បីឲ្យក្លាយជាអ្នកជំនាញនាពេលអនាគត និងឲ្យពួកគេបន្តការងារនៅតាមបុរាណដ្ឋានផ្សេងទៀត។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ សកម្មភាពនេះក៏បានផ្តល់ជាការងារ ទន្ទឹមនឹងការបណ្តុះបណ្តាលដល់ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅជុំវិញតំបន់ប្រាសាទសំបូរព្រៃគុក។
ចម្លាក់មេដាយលើជញ្ជាំងកំពែង និងខ្លោងទ្វារខាងលិចS5 ប្រាសាទយាយព័ន្ធ មុន និងក្រោយអភិរក្ស
